Het ontstaan van (therapeutische) kennis is een sociaal constructief proces. We leren in interactie van onze omgeving.
De ideeën over psychomotorische gezinstherapie vinden hun oorsprong in de systeemtherapie en de psychomotorische therapie, die ook hun diverse grondleggers kent. Het is vooral de dialoog tussen (bevriende) collega’s, cursisten en gezinnen die van grote invloed is geweest en nog steeds is op het ontstaan en doorontwikkelen van deze manier van werken. Vanuit een grote fascinatie voor het combineren van deze twee therapievormen ben ik, Marco Visser, in de gelegenheid gekomen om vanaf 2005 een rol te spelen in de verdere ontwikkeling hiervan. Belangrijke collega’s met wie dit is vorm gegeven zijn de auteurs van diverse artikelen . In het bijzonder Jac Maurer als drijvende kracht in het begin en Bruno Hillewaere in het het verder verfijnen van deze methodiek.
Naast het blijven uitvoeren van en lesgeven over deze manier van werken is er ook betrokkenheid geweest bij kleinschalig onderzoek.